Majlis Pertahanan Bangsa-bangsa Bersatu telah melaporkan tidak kurang daripada 87 perjanjian berkenaan Palestine sejak tahun 1948.
Keputusan yang dibuat memfokuskan tentang pencapaian keamanan di bahagian Timur Tengah, Keputusan-keputusan tersebut melibatkan keadaan situasi kependudukan pengganas, termasuklah Jerusalem, kerahan tenaga tentera Israel yang haram, dan serangan Israel terhadap Palestine sebagai sasaran.
Mengikut sejarah, Israel telah menerima sedikit sokongan daripada Persatuan Bangsa-bangsa Bersatu, dan ini telah jelas menunjukkan bahawa kerajaan Israel telah melanggar kebanyakkan daripada perjanjian yang dibuat.
Jadi, apakah sebenarnya matlamat Persatuan Bangsa-bangsa Bersatu?
Perjanjian bagi tahun:-
1940-an
1950-an
1960-an
1970-an
1980-an
1990-an
2000-an
1940-an
Perjanjian 181
? Dilaporan oleh Jeneral Perhinpunan pada 29 November 1947.
? Disahkan oleh Persatuan Bangsa-Bangsa Bersatu pada perhimpunan agong yang ke-128 ( 33 undian menyokong, 13 undian menentang, dengan 10 berkecuali ).
Perjanjian ditubuhkan sebagai rancangan bagi pembahagian dalam persekutuan ekonomi. Perjanjian ini memberikan tumpuan kepada pengisytiharaan yang dibuat oleh United Kingdom, iaitu sebagai kuasa besar kepada Palestin pada waktu itu, bagi menyempurnakan penyingkiran terhadap Palestin pada 1 Ogos 1948.
Perjanjian 194
? Dilaporkan oleh Jeneral Perhimpunan pada 11 Disember 1948.
Persatuan Bangsa-bangsa Bersatu telah mengesahkan pada perhimpunan agong yang ke-186 ( kehadiran penuh ). Seorang ahli jawatankuasa daripada perhimpunan yang bertanggungjawab, memutuskan bahawa Perancis, Turki dan Amerika Syarikat perlu menubuhkan suruhanjaya pendamaian. Ia menetapkan bahawa mereka perlu mempunyai fungsi-fungsi seperti berikut:
a) Untuk menerima sebarang fungsi yang diberi kepada perantara PBB di Palestin selaras dengan resolusi 186 (S-2) Perhimpunan Agung pada 14 Mei 1984.
b) Untuk melakukan tugas-tugas khas dan semua arahan yang diberikan kepadanya oleh resolusi semasa dan tugas-tugas tambahan dan arahan yang akan diberi kepedanya oleh Perhimpunan Agung atau oleh Majlis Keselamatan.
c) Untuk mengambil alih terhadap kehendak Majlis Keselamatan sebarang fungsi kini ditetapkan kepada perantara PBB di Palestin atau kepada Suruhanjaya Genjatan Senjata PBB oleh resolusi PBB keatas kehendak tersebut kepada Suruhanjaya Keamanan oleh Majlis Keselamatan dengan mematuhi semua fungsi oleh perantara PBB di Palestin di bawah resolusi Suruhanjaya Keselamatan, Pejabat perantara harus dihapuskan.1256 1666
Resolusi 50
? Diterima oleh Majlis keselamatan pada 29 Mei 1948.
? Diterima pada mesyuarat ke 310( tidak keseluruhan teks draf diterima).
Resolusi ini menggesa agar segala aktiviti ketenteraan dihentikan selama empat minggu dan menggesa agar semua kerajaan dan pihak berkuasa agar serius dalam mengambil segala langkah keselamatan untuk mempertahankan tempat suci dan Bandar Juruselam.
Ia juga menggesa PBB sebagai pengantara bagi pihak Palestin dengan kerjasama suruhanjaya Genjatan Senjata memerhati perjalanan resolusi ini, dan memutuskan agar mereka dibekalkan dengan tentera pemerhati yang mencukupi.
Resolusi ini juga meluluskan bahawa, jika salah satu atau kedua-dua pihak melanggar resolusi ini, situasi di Palestin akan diletakkan dibawah bab 7 daripada piagam PBB.
Resolusi 54
? Diterima oleh Majlis Keselamatan pada 15 Julai 1948.
? Diterima pada mesyuarat ke 338(7-1-3) (Syria menentang tiga berkecuali Argentina Ukrainian SSR, USSR).
Resolusi ini telah menentukan bahawa situasi di Palestin mengandungi ancaman terhadap keamanan berdasarkan kepada maksud dalam perkara 39 dan piagam PBB.
Ia juga mengarahkan semua kerajaan dan pihak berkuasa yang berkenaan agar menghentikan tindakan ketenteraan dan mengishtiharkan bahawa pihak yang gagal mematuhinya akan diambil tindakan dibawah bab 7.
Ia juga mengarahkan jika terdapat sebarang keperluan kecemasan, segera dan tembakan yang tidak bersyarat di Jurusalem, dan arahan untuk meneruskan usaha terhadap pengantara menjadi kawasan bebas tentera di Jurusalem.
Resolusi 61
? Diambil melalui Majlis Keselamatan pada 4 November 1948.
? Diambil pada mesyuarat (9-1-3) kali ke 377 (pihak menentang, SSr Ukrain: pihak berkecuali, USSR)
Resolusi ini menyeru kepada pengunduran tentera dan penubuhan melalui perundingan gencatan senjata yang kekal dan pengecualian atau kawasan Zon bebas tentera untuk memastikan kepatuhan penuh terhadap genjatan senjata. Ahli Jawatan kuasa Majlis telah dilantik untuk memberi nasihat sebagai orang tengah.
Resolusi 62
? Diambil melalui majlis Keselamatan pada 16 November 1948.
? Diambil pada mesyuarat ke 381, (draf telah diundi pada satu bilangan)
Ia memutuskan bahawa untuk memastikan keamanan diPalestin, dan untuk memudahkan peralihan daripada gencatan senjata terkini kepada keamanan yang kekal, garis panduan gencatan senjata perlu dibentuk disemua sector di Palestin.
Resolusi 66
? Diambil melalui Majlis Keselamatan pada 29 Disember 1948.
? Diambil pada mesyuarat (8-0-3) ke 3396 ( 3 pihak berkecuali SSR Ukrain, USSR,US).
Resolusi ini telah menetapkan keatas kerajaan yang berkaitan untuk membuat gencatan senjata serta merta dan melaksanakan resolusi 61(1948) dan juga untuk membolehkan persediaan yang sempurna bagi proses genjatan senjata oleh pemerhati PBB.
Resolusi 73
? Diambil melalui Majis Keselamatan pada 11 Ogos 1949.
? Diambil pada mesyuarat (9-0-2) kali ke- 437 ( 2 pihak berkecuali SSR Ukrain, USSR)
Resolusi ini telah menetapkan keatas kerajaan-kerajaan dan pihak berkuasa yang berkaitan untuk mendapatkan persetujuan dalam jangka masa terdekat pada penyelesaian terakhir berkenaan dengan persoalan-persoalan yang timbul diantara mereka.
Majlis juga telah memeterai persetujuan genjatan senjata yang telah menghasilkan langkah yang penting kearah keamanan di Palestin.
Ia telah membuatkan orang tengah merasa lega bagi sebarang tanggungjawab selanjutnya dibawah Resolusi Majlis Keselamatan dan menetapkan bagi organisasi Penyeliaan Genjatan Senjata (UN) untuk membantu dalam penyelian persetujuan genjatan senjata.
1950-an
Resolusi 101
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 24 November 1953
? Diambil pada mesyuarat kali ke-642 (9-0-2) (dua pengecualian iaitu Lebanon, USSR)
Majlis itu menunjukkan tindakan pembalasan (tindak balas) di Qibya (Jordan), merupakan satu pencabulan syarat-syarat gencatan senjata Majlis Keselamatan resolusi 54(1948) dan telah bertentangan dengan pihak-pihak yang mewajibkan melakukannya dibawah perjanjian genjatan senjata antara Israel dan Jordan dan Piagam PBB.
Ia mengingatkan Negara Israel dan Jordan kewajipan mereka dibawah resolusi Majlis Keselamatan dan perjanjian genjatan senjata untuk mengelakkan sebarang tindakan keganasan pada kedua-dua belah pihak mempunyai syarat pembatasan.
Ia perlu disahkan semula dalam mencapai perkembangan makna keamanan sepenuhnya untuk mengakhiri penyelesain isu-isu yang belum dibincangkan antara mereka, pihak yang memegang kewajipan mereka dibawah perjanjian genjatan senjata dan resolusi Majlis Keselamatan; dan meminta setiausaha- perjanjian itu untuk mempertimbangkan, bersama ketua staf, jalan yang terbaik untuk menguatkan UNISO.
1960-an
Resolusi 22
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 25 November 1966.
? Diambil pada mesyuarat kali ke-1328(14-01) (satu pengecualian iaitu New Zealand)
Ia mengutuk kehilangan nyawa dan banyak kerosakan harta benda berpunca daripada tindakan serius tentera Israel untuk menawan selatan Hebron (Al-Samu’) pada 13 November 1966
Ia mengecam Israel terhadap tindakan ketenteraan dalam skala yang besar melanggar Piagam UN (PBB) dan perjanjian genjatan senjata antara Israel dan Jordan; dan menekan bahawa Majlis itu akan mempertimbangkan selanjutnya dan langkah yang lebih berkesan sebagaimana dibayangkan oleh piagam itu untuk memastikan perbuatan kekejaman seumpamanya tidak akan diulangi.
Resolusi 237
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 14 Jun 1967
? Diambil pada mesyuarat kali ke-1361- sebulat suara
Ia memanggil kerajaan Israel untuk memastikan keselamatan, kebajikan dan kesejahteraan penduduk kawasan dimana operasi ketenteraan telah mengambil alih dan untuk memudahkan pemulangan kepada penduduk yang mana melarikan diri di kawasan tersebut semenjak berlakunya permusuhan; dan cadangan kepada kerajaan dikaitkan dengan ketelitian penghormatan prinsip kemanusian yang memerintah dalam perlakuan kepada banduan peperangan dan penjagaan keatas orang awam semasa perang, terkandung pada Perhimpunan Geneva pada 12 Ogos 1949; dan tuntutan Setiausaha Awam untuk mengikut akibat perlaksanaan pada resolusi dan Majlis.
Resolusi 259
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 27 September 1968.
? Diambil pada 1454 mesyuarat (12-0-3) (3 berkecuali; Kanada, Denmark, U.S)
Penangguhan di dalam perlaksanaan resolusi 237(1967) ini amat dikesali disebabkan oleh keadaan yang masih diaturkan oleh Israel untuk menerima Perwakilan Utama daripada Setiausaha Awam untuk menghantar serta-merta Perwakilan Utama di kawasan Arab di bawah rampasan tentera oleh Israel kerana permusuhan pada 5 Jun 1967 dan untuk melaporkan perlaksanaan resolusi 237(1967). Tuntutan kerajaan Israel untuk menerima Perwakilan Utama, untuk bekerjasama dan memudahkan kerjanya.
Resolusi 267
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 3 Julai 1969.
? Diambil pada 1485th mesyuarat- sebulat suara yang mutlak.
Ia mengesahkan akan prinsip pembangunan iaitu keperolehan kawasan oleh tentera penaklukan yang tidak boleh diterima; dan dikesali kegagalan Israel untuk membuktikan apa-apa anggapan untuk Resolusi Perhimpunan Awam dan Majlis Keselamatan.
Ia mengkritik dengan syarat yang ketat semua langkah yang diambil untuk mengubah status Bandar Jurusalem; dan dengan serta merta dipanggil sekali lagi ke atas Israel untuk menahan diri daripada semua perilaku seperti untuk mendapat kesan pada masa hadapan.
Ia menentukan akan peristiwa tindakbalas negatif atau tiada tindakbalas dari pihak Israel, Majlis Keselamatan seharusnya berkumpul semula tanpa melengahkannya untuk menimbang apa langkah seterusnya yang seharusnya diambil berkaitan perkara ini.
Resolusi 271
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 15 September 1969
? Diambil pada 1512 mesyuarat(11-0-4)(empat berkecuali; Colombia, Finland, Paraguay, U.S.)
Kerosakan yang banyak disebabkan serangan ke atas Masjid Al-Aqsa di Jerusalem pada 21 Ogos 1969 di bawah rampasan tentera Israel adalah amat dikesali; dan telah dikenalpasti bahawa sebarang perilaku kemusnahan atau perbuatan yang tidak menghormati agama iaitu tempat suci, pembinaan agama dan tempat di Jerusalem atau sebarang galakan kepada perilaku seperti ini akan membahayakan keamanan dan keselamatan antarabangsa.
Resolusi ini telah menyeru pihak Israel untuk mengkaji dengan teliti kandungan dalam peruntukan Perhimpunan Geneva dan juga undang- undang antarabangsa berkenaan dengan lingkungan kuasa ketenteraan dan mengelak daripada berlakunya sebarang halangan terhadap perlaksanaan tugas-tugas membangunkan Suruhanjaya Tertinggi Muslim Jerusalem.
Suruhanjaya ini juga telah mengkritik kegagalan pihak Israel untuk mematuhi Resolusi yang telah ditetapkan sebelum ini.
1970an
Resolusi 338
? Diambil oleh Suruhanjaya Keselamatan pada 22 Oktober 1973
? Diambil pada Mesyuarat ke-1747
Resolusi ini telah mengarahkan penghapusan serangan dan semua aktiviti ketenteraan segera.
Sebaik sahaja selepas gencatan senjata itu, resolusi ini telah menggesa parti-parti tersebut untuk memulakan pelaksanaan Malis Keselamatan resolusi 242 (1967) dalam kesemua bahagian.
Resolusi ini telah bersetuju bahawa rundingan perlu dimulakan dengan segera dan sejajar antara parti-parti tersebut di bawah perlindungan yang bersesuaian bagi membina keadilan dan keamanan yang berkekalan di Asia tengah.
Resolusi 446
? Dibentangkan oleh Majlis Keselamatan pada 22 Mac1979.
? Dibentangkan di persidangan ke 2134 (12-0-3)(tidak dihadiri oleh Norway, UK,US).
Resolusi ini menentukan bahawa polisi dan tindakan pihak Israel dalam melaksanakan penyelesaian di kawasan Palestin dan beberapa kawasan-kawasan Arab yang lain sejak 1967 adalah tidak sah dan menjadi halangan dalam mencapai keamanan yang berkekalan di Timur Tengah.
Resolusi ini menggesa Israel sekali lagi sebagai kuasa penjajah untuk berpegang pada Konvensyen Geneva ke-4 1949, untuk menghentikan tindakannya sebelum ini, dan menghalang daripada melakukan apa-apa tindakan yang boleh mengubah status dan keadaan geografi kawasan-kawasan Arab yang telah diduduki sejak 1967, termasuk Jurusalem.
Jawatankuasa ini juga menggesa Israel agar tidak memindahkan bahagian-bahagian populasinya ke kawasan-kawasan Arab yang telah diduduki.
Resolusi ini telah menubuhkan suruhanjaya yang dianggotai oleh 3 ahli Suruhanjaya Keselamatan untuk menyelidiki situasi yang berkaitan dengan penyelesaian dan meminta suruhanjaya itu menghantar laporan kepada Malis Keselamatan.
1980-an
Resolusi 465
? Dibentang oleh Majlis keselamatan pada 1 Mac 1980.
? Dibentang dipersidangan kali ke-2203.
Resolusi ini juga telah menerima kesimpulan dan cadangan yang terkandung didalam laporan yang dibuat oleh suruhanjaya bagi Majlis Keselamatan (berkaitan penyelesaian), dan menentukan bahawa segala tindakan yang diambil oleh Israel untuk mengubah keadaan fizikal, kandungan, struktur institusi rakyat Palestin dan kawasan-kawasan Arab yang lain telah diduduki sejak 1976, termasuk Jurussalem adalah tidak sah.
Majlis Perbendaharaan juga menentukan dasar polisi dan latihan untuk penyelesaian sebahagian padanya populasi dan kemasukan baru di setiap tempat kawasan mengandungi kekejaman jenayah yang teruk dibawah perhimpunan Geneva yang keempat, dan juga mengandungi proses penghalangan untuk mencapai kebebasan yang menyeluruh dan berkekalan di Timur Tengah.
Langkah Israel dalam meneruskan polisi dan latihan adalah amat dikesali; dan Israel diseru untuk memansuhkan tindakan mereka, agar dapat membongkar langkah penyelesaian yang sistematik yang cuba di sembunyikan dan di halang oleh pihak Israel, dalam mendesak, penubuhan, pembinaan dan perancangan dalam di kawasan Arab dirampas semenjak 1967, termasuk Jerusalem.
Resolusi ini telah menyeru kepadasemua negara agar tidak membekalkan dengan sebarang pertolongan kepada pihak Israel terutamanya yang berkaitan dengan tujuan perampasan kawasan,; dan meminta dari Suruhanjaya untuk meneruskan penyelidikan keadaan yang berkaitan dengan pendudukan, dan menyiasat laporan tentang pengurangan sumber hidup yang penting, terutamanya air, bersama tujuan untuk memastikan penjagaan pada setiap kepentingan sumber asal.
Resolusi 471
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 5 Jun 1980.
? Diambil pada 2226th mesyuarat (14-0-1) ( US terkecuali)
Resolusi ini telah menjelaskan secara terperinci berkenaan pendudukYahudi yang tinggal dalam kawasan tanah rampasan Arab adalah dibenarkan membawa senjata, oleh yang demikian telah membolehkan mereka untuk melakukan jenayah terhadap orang awam.
Resolusi ini telah menyeru penangkapan segera dan perlaksanaan oleh penjenayah akan jenayah dan mengutuk sekeras-kerasnya percubaan membunuh Dato’ Bandar di Nablus, Ram Allah dan Al-Bireh.
Resolusi ini juga menekankan kaitan Israel, sebagai perampas, telah gagal untuk menyediakan penjagaan yang cukup seperti yang diperuntukkan pada Perhimpunan Geneva yang keempat.
Resolusi ini sekali lagi menyeru kepada semua Negara agar tidak membantu pihak Israel dengan sebarang bantuan untuk digunakan terutamanya yang berkaitan dengan pendudukan kawasan yang dirampas; dan tidak mengesahkan penolakan keperluan untuk mengakhiri perampasan tanah Arab yang berpanjangan setelah dirampas oleh Israel semenjak 1967, termasuk Jerusalem.
Resolusi 605
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 5 jun 1980.
? Diambil pada 2777th mesyuarat (14-0-1) (US terkecuali)
Mengambil laporan akan keperluan untuk menimbang ukuran bagi tidak memihak penjagaan akan populasi awam Palestin dibawah rampasan Israel, resolusi itu sangat dikesali pada polisi dan latihan oleh Israel, dimana melanggar hak-hak kemanusian orang-orang Palestin dalam kawasan yang telah dirampas, terutamanya pembukaan api oleh askar Israel menyebabkan pembunuhan dan kecederaan orang-orang awam Palestin.
Ia diseur sekali lagi keatas Israel, kuasa merampas, untuk patuh disesuatu tempat dengan segera dan secara mendalam oleh Perhimpunan Geneva keempat.
Resolusi 636
? diambil daripada Majlis Keselamatn pada 6 Julai 1989.
? Diambil pada mesyuarat ke-2871( 14-0-1) (US terkecuali)
Ia mengutuk pembuangan rakyat Palestin oleh Israel, dan menyeru atas Israel, kuasa mutlak untuk memastikan keselamatan dan kepulangan segera rakyat Pelestin yang dibuang negeri, juga perampasan kawasan rakyat Palestin.
Juga menyeru Israel untuk berhenti daripada membuang rakyat Palestin yang lain dan menyatukan semula perhimpunan Geneva keempat boleh diguna pakai keatas wilayah rakyat Palesti yang diduduki oleh Israel sejak 1967, termasuk Jurusalem, dan lain-lain rampasan kawasan Arab.
1990-an
Resolusi 904
? Diambil daripada Majlis Keselamatan oada 18 March 1994.
? Diambil pada mesyuarat ke-3351. tidak berlaku permusuhan ( draf telah diundi pada suatu tempat dengan kekecualian US. Tidak ada undian telah diambil daripada teks)
Ia menyatukan semula resolusi yang wajar, dimana menyatukan kebolehan penguasaan, Perhimpunan Geneva keempat pada 12 ogos 1949 yang diduduki oleh Israel pada Jun 1967.
Oleh itu, resolusi menyelar dengan tegas pembunuhan beramai-ramai di Hebron yang dijangka menentang rakyat Palestin yang sedang bersembahyang di masjid Al-Ibrahim pada 25 Februari 1994, sempena bulan mulia ramadhan, dan akibatnya ia telah membunuh lebih 50 orang rakyat Palestin dan lebih ratusan tercedera.
Ia menyeru keatas Israel, kuasa merampas, melaksanakan sukatan termasuk rampasan senjata, dengan sasaran untuk mengelak tindakan haram yang ganas oleh peneroka Israel, dan menyeru untuk sukatan untuk diambil jaminan keselamatan dan perlindungan rakyat Palestin melalaui kawasan yang telah diduduki termasuk rampasan senjata, perihal pelawat luar Negara dimana telah diberi pengisyhtiharan dalam konteks untuk menuju keamanan.
Ia memerlukan usahasama penggerak-penggerak proses keamanan, Amerika Syarikat dan Persekutuan Rusia, untuk menyambung usaha-usaha mereka bagi menguatkan proses tersebut, dan untuk mengambil alih proses-proses penting yang diperlukan bagi perlaksanaan segala langkah-langkah yang telah dinyatakan.
Ia dipanggil sebagai perlaksanaan prinsip-prinsip pengishtiharkan yang( Declaretion of Priciple) yang ditandatangani oleh Israel dan Organisasi Kebebasan Palestin( Palestine Liberation Organisation) pada 13 September 1993 di Washington DC tanpa penangguhan.
2000 an
Resolusi 1322
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 7 Oktober 2000.
? Diambil pada perjumpaan kali ke-4205 (14-0-1) (kecuali US)
Resolusi tersebut mengutuk hasutan yang dijalankan di Al-Haram Al-Sharif, Jerusalem pada September 2000, dan keganasan yang berikutnya serta ditempat-tempat suci lain, an juga ditempat-tempat yang dikuasai oleh Israel semenjak 1968. Akibatnya lebih 80 orang Palestin mati dan ramai yang tercedera.
Ia juga mengutuk segala tindakan keganasan terutamanya tindakan paksaan yang melampau terhadap orang Palestin. Kesannya, ia menyebabkan banyak kecederaan dan kehilangan ugama. Ia juga menyeru Israel untuk mematuhi dengan bersungguh segala kewajipan dan tanggungjawabnya dibawah Perhimpunan Geneva yang keempat yang berkaitan dengan perlindungan orang awam semasa peperangan.
Ia juga menyeru kepada perhentian keganasan dengan segera, dan segala langkah-langkah penting perlu diambil bagi memastikan berakhirnya keganasan, yang mana hasutan-hasutan baru perlu dielak, dan bagi mengembalikan situasi tersebut kepada asal dimana mewujudkan bagi proses keamanan di Timur Tengah.
Ia menekankan pentingnya pembangunan langkah-langkah yang drastic bagi penyiasatan terhadap peristiwa sedih pada September 2000 dengan tujuan mengelakkan peristiwa tersebut berulang.
Resolusi 1397
? Diambil oleh Majlis Keselamatan pada 12 March 2002.
? Diambil oleh satu undi (14-0-1) (Syiria berkecuali)
Mengambil semula langkah-langkah penyelesaian terdahulu terutamanya dalam resolusi 242(1967) dan 338(1937), resolusi tersebut membenarkan pembahagian dimana dua Negara, Israel dan Palestin hidup sebelah menyebelah dalam keadaan selamat dan dalam sempadan yang dikenali.
Ia menyatakan keparahannya berkaitan dengan penerusan akan tragedy dan peristiwa keganasan yang diambil tempat semenjak September 2000, terutamanya serangan baru-baru ini dan peningkatan bilangan yang terkorban.
Ia menekankan keperluan kepada semua yang terlibat untuk memastikan akan keselamatan orang awam, dan untuk menghormati secara umum penerimaan akan kebangsaan undang- undang kemanusian .
Permintaan serta merta perhentian tentang semua perlakuan kekejaman, termasuk semua perlakuan pengganas, hasutan, galakan dan kehancuran.
Ia memanggil secara terus pihak Israel dan Palestin, dan peminpin mereka untuk berkerjasama untuk perlaksanaan akan rancangan rukun perkerjaan dan laporan Mitchell berkenaan cadangan bersama arah sasaran untuk mengambil semula perundingan dalam penyelesaian politik.
Resolusi 1402
? Majlis pada 30 Mac 2002 (diambil oleh pihak keselamatan)
? Diambil oleh undian 14-0-0 ( Syiria tidak mengambil bahagian dalam pengundian.
Ia menjelaskan kesakitan berkaitan kemerosotan akan keadaan tersebut, termasuk pembunuhan bomb baru ini di Israel dan serangan militant melawan gempa bumi akan ketua kekuasaan Palestin system.
Ia secara lansung memanggil kedua-dua parti tersebut segera bergerak untuk sesuatu yang bermakna iaitu syarat berhentikan tembakan, permintaan akan penarikan balik oleh kelompok kumpulan tentera Irael daripada Bandar Palestin, termasuk Ram Allah. Dan memanggil parti tersebut untuk berkerjasama sepenuhnya bersama Envoy Zinni terutamanya, dan lain-lain, untuk melaksanakan rukun keselamatan berkerja yang dirancang diawal pergerakan berdasarkan perlaksanaan oleh cadangan ahli Mithchell, bersama sasaran akan pengambilan semula pereundingan untukpenyelesain politik.
Ia mengulang akan tuntutan di resolusi1397 sebagai perhentian segera untuk semua perilaku kekejaman, termasuk pemberontakan, penghasutan,galakan dan kehancuran.
Resolusi 1405
? diambil daripada Majlis Keselamatan pada 19 April 2002 (diterima sebulat suara)
ia dikaitkan dengan keterukan keadaan kemanusian akan populasi orang awam Palestin, terutamanya, laporan dari pelarian Jenin kemp yang tidak diketahui akan bilangan kematian dan kemusnahan.
Ia dipanggil untuk mengangkat akan sekatan yang dikenakan, terutamanya di Jenin, dibawah operasi organisasi kemanusian, termasuk ahli kebangsaan oleh Red Cross dan Persatuan Bantuan Bangsa dan Pekerjaan Agensi untuk Palestin pelarian berdekatan Timur.
Ia juga menekankan keperluan untuk semua yang berkaitan untuk memastikan akan keselamatan awam, dan untuk menghormati kebiasaan penerimaan dunia akan undang-undang kebangsaan.
Ia menegaskan bahawa rakyat awam Palesdtin sangat terdesak memiliki pertubuhan perubatan dan kemanusiaan.
Ini telah menggalakkan inisiatif Setiausaha Umum (the secretary general) untuk memajukan sesuatu kertepatan maklumat berdasarkan kejadian baru-baru ini di kemah perlindungan Jenin (Jenin refugee camp) melalui pasukan pencari maklumat (fact-finding team) dan memastiakn Security Council sentiasa diberi tahu.
Resolusi 1425
Diterima dari kaunsil keselamatan (Security Council) 24 Sept 2002
Diterima dari satu undian 14-0-1 (anti US)
Ia mengutuk serangan penganas keatas orang awam termasuk pemgeboman din Israel pada 18 dan 19 September 2002 dan di sebuah sekolah di Hebron pada 17 September 2002.
Ia menunjukan satu keperihatinan yang serius keatas penempatan semula markas presiden penguasa Palestin (president of the Palestinian Authority) di Bandar Ram Allah pada 19 September 2002 dan diminta agar ia segera diakhiri.
Ini mencemaskan penempatan semula rakyat bandar-bandar Palestin sepertimana kekerasan sekatan berkenaan pergerakan banyak individu dan harta benda. Ini adalah satu kebimbangan keatas krisis kamanusiaan yang sedang dihadapi rakyat Palestin.
Ia memerlukan penghormatan dalam segala aspek undang-undang antarabangsa kemanusiaan termasuk persetujuaan Geneva ke-4 (Fourth Geneva Convention).
Ia menuntut agar Israel segera memberhentikan pengukuran didalam dan sekitar Ram Allah, termasuk kemusnahan hidup rakyat Palestin dan infrastruktur keselamatan. ia juga menuntut pengunduran segera petempatan paksa Israel dari bandar-bandar Palestin ke kawasan yang ditetapkan sehingga September 2000.